Geschiedenis

In 1907 publiceerde de arts Rezsö Bálint (1874­1929) een ziektebeschrijving van een patiënt die sinds een aantal jaren duizeligheidaanvallen had. De patiënt moest door deze aanvallen al jaren in bed blijven liggen. Na zo’n aanval merkte de patiënt, dat zijn gezichtsvermogen en handmotoriek veranderd waren. Bálint, die de patiënt van 1903 tot 1906 volgde, vatte de klachten samen in een tabel:

Bálint schreef de symptomen niet toe aan motorische of sensorische afwijkingen. Zijn patiënt vertoonde namelijk geen stoornissen in zijn oogbewegingen. Ook kon de patiënt kleuren en objecten benoemen. De patiënt was echter niet goed in staat om visuele informatie te gebruiken. Volgens Bálint was er geen gewone verklaring voor deze klachten. In 1906 overleed de patiënt en bij autopsie bleek sprake van een tweezijdig letsel van de voorste hersenkwabben.

Maak jouw eigen website met JouwWeb