Het syndroom kan geleidelijk verbeteren met behulp van professionele hulp, maar het gaat nooit helemaal weg. De behandeling van neglect hoort tot het werkterrein van de neuropsycholoog. Een voorbeeld van een training is scantraining, waarbij de patiënt efficiënt een ruimte leert verkennen. Zo een training bestaat uit 30 sessies. Er wordt gedurende 6 weken 5 dagen per week getraind. Deze training gebeurd individueel. Hierin leren de patienten zich bewust te worden van de omgeving door allerlei oefeningen te doen.

Er worden ook wel ooglapjes gebruikt, het zorgt ervoor dat het beeld naar rechts verschuift. Hierdoor zien ze een grotere oppervlakte. 

Farmaceutische behandelingen zijn meestal gericht op behandelingen met medicijnen waar bromacide in zit. Een aantal van deze medicijnen zijn: bromocriptine, levodopa, en amfetaminen. Deze medicijnen zijn getest, deze tests hebben gemengde resultaten. Bij sommige mensen helpen ze wel en bij sommigen versterken ze de symptomen juist.

In andere gebieden van opkomende behandelingen gebruiken andere methoden, zoals prisma's, training in het visueel scannen, training met mentale beelden, video-feedback training en transcraniële magnetische stimulatie (TMS). De meest veelbelovende behandeling is deze met de prisma's. Er is hiervoor namelijk steeds meer bewijs dat deze behandeling op langere termijn werkt. Al moet hier meer onderzoek naar gedaan worden om steun te bieden in evidence-based practice. 

Deze oplossing, de prismabril, zullen we verder toelichten. Deze bril verschuift het beeld naar rechts waardoor je meer ziet. Hiermee krijgen ze taken te doen, waardoor ze leren dat ze iets meer naar links moeten wijzen om een stip te kunnen aanwijzen. Dit is een nieuwe methode waarbij geen andere medicijnen e.d. te pas aan komen. De medicijnen die ze zouden krijgen helpen hier niet tegen het syndroom, maar tegen de beroerte die er meestal aan vooraf gaat.